Open publication - Free publishing - More cancions
Nestes tempos difíciles imos buscar refuxio na poesía. Percibimos despois da última concentración en defensa do ensino público que era necerario erguer a nosa voz. Imos facelo nas próximas convocatorias cantando verdadeiros himnos poéticos que nos farán sentir menos sós.
O himno galego Os Pinos é un texto poético de Eduardo Pondal do poemario Queixumes dos pinos[1], concretamente das dúas primeiras partes, musicado por Pascual Veiga. Foi adoptado oficialmente como himno trala aprobación do Estatuto de autonomía de Galicia de 1981.
Nestes tempos difíciles imos buscar refuxio na poesía. Percibimos despois da última concentración en defensa do ensino público que era necerario erguer a nosa voz. Imos facelo nas próximas convocatorias cantando verdadeiros himnos poéticos que nos farán sentir menos sós.
O himno galego Os Pinos é un texto poético de Eduardo Pondal do poemario Queixumes dos pinos[1], concretamente das dúas primeiras partes, musicado por Pascual Veiga. Foi adoptado oficialmente como himno trala aprobación do Estatuto de autonomía de Galicia de 1981.
O motivo central do texto é que Galiza debe acordar do seu sono (apatía política) e emprender o camiño cara a liberación. Para iso deberá escoitar a voz dos rumorosos piñeiros, ou sexa, o pobo galego como entidade nacionalhistórica.
O nome do país non figura en ningures no poema, como é habitual en Pondal, e fanse referencias metafóricas ao "Fogar" e á "Nazón de Breogán"e aos Bardos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario